اپیزود 14: خواندن هیستوگرام

اگر تا امروز عادت نداشتید هیستوگرام را نگاه کنید یا اصلاً با دیدن آن از نورها سر در نمی‌آوردید، منحنی‌ها بهترین روش یادگیری هیستوگرام هستند. هیستوگرام یکی از مهم‌ترین مفاهیم در عکاسی دیجیتال است که بدون دانستن آن‌ها، درک تغییرات و تصحیح نور در عکس‌های دیجیتال برایتان بسیار مشکل می‌شود. هیستوگرام در عکاسی در واقع یک دیاگرام نمایش دهنده نورهای تصویر است که می‌تواند پراکندگی نورها و رنگ‌های تصویر را دقیقاً مانند یک نقشه نشان دهد. کافیست همیشه به یاد داشته باشید که فاصله بین سمت چپ تا سمت راست نمودار منحنی‌هایتان، به 256 قسمت مساوی تقسیم شده و هر کدام از آن‌ها هم نماینده یک ردیف از نورها هستند. یعنی هر گروهی از نورهای نزدیک به هم در عکس، در یکی از این ستون‌ها قرار دارند. هر گروه بیشتر باشند، منحنی آن گروه هم بالاتر قرار می‌گیرد.

به عکس‌های زیر نگاه کنید: هیستوگرام در هر کدام از این عکس‌ها به یک شکل است، زیرا در هر کدام از آن‌ها، پراکندگی نور پیکسل‌های عکس با دیگری متفاوت است. مثلاً اگر بخش عمده‌ای از عکس، شامل پیکسل‌های روشن باشد، احتمالاً دیاگرام هیستوگرام بیشتر به سمت راست و رنگ‌های روشن میل می‌کند و وقتی بیشتر پیکسل‌های عکس تیره باشد، دیاگرام هیستوگرام بیشتر در سمت چپ قرار می‌گیرد.

اما دانستن این نکته چه کمکی به استفاده از Curves می‌کند؟ نکته دقیقاً همین‌جاست. وقتی نقطه‌ای را روی منحنی کلیک می‌کنیم و رو به بالا می‌کشیم، پیکسل‌های همان نقطه در تصویر روشن‌تر می‌شود. بنابراین می‌توانیم بفهمیم که پیکسل‌های کدام قسمت از منحنی یا عکس در حال روشن‌تر شدن هستند. وقتی به طور پیوسته با Curves کار می‌کنید، آرام آرام یاد می‌گیرید که همیشه نیم نگاهی هم به هیستوگرام پشت آن بیندازید و درک بهتری از آن پیدا می‌کنید. یادگیری هیستوگرام فقط برای ویرایش عکس به شما کمک نمی‌کند. بلکه بسیاری از دوربین‌های عکاسی هم می‌توانند به صورت زنده یا Live هیستوگرام کادر عکس را به شما نشان دهند و به این ترتیب می‌توانید کنترل بهتری روی نوردهی عکس هم داشته باشید و اشکالات آن را زودتر پیدا می‌کنید.

این توضیح ساده هیستوگرام بود. به همین راحتی.

منبع: وبلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید.

اپیزود 15: کنتراست اما بی‌رنگ

اسلاید‌های قدیمی، یک جلوه خاصی داشتند که امروز در برخی از فیلم‌هایی که می‌خواهند دوران دهه 70 میلادی را شبیه‌سازی کنند، آن فیلتر را رویشان اضافه می‌کنند. نوعی کنتراست شدید، اما بی‌رنگ. این کنتراست در واقع نوع خاصی از جلوه‌های رنگی شبیه به جلوه‌های رنگی اینستاگرام بود که معمولاً روی اسلاید‌های قدیمی دیده می‌شد. در این حالت شما می‌توانید با استفاده از آموزش‌هایی که در درس منحنی‌های S شکل دادم، روی عکس‌هایتان یک کنتراست نسبتاً شدید اضافه کنید. در واقع وقتی کنتراست یک عکس را زیاد می‌کنیم، معمولاً غلظت رنگ‌های آن، خصوصاً در کانال رنگی قرمز که بیشتر در پوست صورت افراد وجود دارد، افزایش می‌یابد.

با منحنی‌های رنگ می‌توانید یک S Curve روی کل عکس بگذارید و بعد به سراغ کانال قرمز بروید و شدت رنگ قرمز را در بخش‌های میانی نمودار کم کنید. این کار به نوعی ترکیب منحنی‌های رنگ و نور به شمار می‌رود که در درس‌های قبلی هم مفصلاً درباره آن توضیح دادم. خصوصاً اینکه با کمک آن می‌توانید نه تنها کنتراست رنگ‌های قرمز در پرتره‌ها، بلکه کنتراست رنگ‌های سبز در عکس‌های منظره و کنتراست رنگ‌های آبی و زرد در عکس‌های غروب و طبیعت‌ را هم می‌توانید با آن کنترل کنید.

این جلوه را، جلوه عکس‌های رنگ پریده هم می‌نامند و برای ساخت عکس‌های پولاروید قدیمی و فیلتر‌هایی که در اینستاگرام می‌بینید کاربرد زیادی دارد. در واقع جلوه‌ای که به دست می‌آورید، شباهت زیادی به همان کنتراست رنگ پریده دارد.

منبع: وبلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید.

اپیزود 16: ساخت عکس های Cross Prossecing

5 تیر, 1397

اپیزود 16: ساخت عکس های Cross Prossecing

عبارت Cross Prossecing را در فارسی به روش‌های مختلفی ترجمه کرده‌اند، اما هیچ‌کدام به همان روشنی عبارت “کراس پروسس” نیست. این عبارت نام یک روش پردازش فیلم در سال‌ها پیش است که عکاسان با خلاقیت خودشان، فیلم‌های نگاتیو عکاسی را با داروی مخصوص اسلاید‌ها ظاهر می‌کردند (یا برعکس). با این کار رنگ عکس به جای اینکه عادی و طبیعی بشود، یک جورهای عجیب و غریبی می‌شد. به‌هرحال آن زمان همه از فقدان فتوشاپ رنگ می‌بردند! منحنی‌های رنگ، یکی از بهترین روش‌های کراس پروسس هستند و عکس‌های فوق‌العاده‌ای هم از آن‌ها در می‌آید.

وقتی یک عکس معمولی را به روش کراس پروسسینگ یا “ویرایش ضربدری” تنظیم رنگ می‌کنید، احتمالاً ته‌رنگ های مختلفی در قسمت‌های روشن و تاریک تصویر ظاهر می‌شود. مثلاً گاهی اوقات رنگ‌های روشن تصویر به سمت زرد و بخش‌های تاریک عکس به سمت آبی میل پیدا می‌کند. چنین اتفاقی را در درس‌های قبلی هم درباره Split Toning توضیح دادم. در کراس پروسسینگ، همه چیز در دست شماست و واقعیت این است که هیچ قاعده و قانون دقیقی ندارد. چون در واقع این اتفاق قرار نبوده بر اساس یک قاعده صحیح رخ دهد و بیشتر بر این اساس بود که دارو‌ها و ترکیب آن‌ها با فیلم‌های مختلف، یک نوع اتفاق پیش‌بینی نشده باشد. به همین خاطر شما هم می‌توانید بدون نگرانی بابت اینکه چه کاری درست یا غلط است، سعی کنید روش‌های مختلف را خودتان آزمایش کنید.  برای شروع می‌توانید یک منحنی S شکل روی کانال آبی یا سبز بگذارید.

فراموش نکنید که درست کردن منحنی S Curve روی هر کدام از منحنی‌های رنگی، می‌تواند کنتراست کلی تصویر را هم افزایش دهد. بنابراین می‌توانید بعد از ایجاد یک منحنی S Curve روی کانال‌های رنگی، دوباره به سراغ تنظیمات Basic یا پایه بروید و کنتراست کلی عکس را از آنجا کم یا زیاد کنید. همچنین می‌توانید با تنظیمات Curves روی حالت عادی هم کنتراست عکس را کمتر یا بیشتر کنید که درباره این نکته هم در درس‌های قبلی توضیح دادم.

منبع: وبلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید

آموزش استفاده از Google Podcasts

بالاخره گوگل، برنامه مخصوص گوش دادن پادکست Google Podcasts را برای گوشی‌های اندرویدی منتشر کرد. اگرچه پیش از این هم برنامه‌های خوبی برای این کار منتشر شده بود، اما اینکه گوشی‌های اندرویدی یک برنامه مخصوص پادکست داشته باشند و این برنامه ساخت خود گوگل باشد، حس خیلی خوبی دارد. برنامه‌های گوگل به خاطر رابط کاربری خلوت و ساده‌ای که دارند، معمولاً خیلی بهتر از برنامه‌های شرکت‌های دیگر هستند و شخصاً کار کردن با آن‌ها را بیشتر دوست دارم. اگر نمی‌دانید پادکست چیست یا می‌خواهید از برنامه‌های دیگر برای گوش دادن به پادکست فارسی استفاده کنید، در مقاله “چطور پادکست بشنویم” برنامه Podcast Player را معرفی کردم و می‌توانید آن را مطالعه کنید. اما این مطلب درباره “آموزش استفاده از Google Podcasts” است و ترفند‌های استفاده از آن که پیشنهاد می‌کنم اگر پادکست گوش می‌دهید، آن را از دست ندهید.

نکته اول در آموزش استفاده از Google Podcasts این است که مانند اغلب برنامه‌های دیگر گوگل، مجانی است. یعنی دیگر وسط گوش دادن به پادکست‌‌ها، خبری از تبلیغات یا پیشنهاد خرید نسخه پولی این برنامه نیست و می‌توانید با خیال راحت آن را از گوگل پلی دانلود و نصب کنید.

مثل اغلب برنامه‌های پادکست، وقتی آن را نصب می‌کنید، خود گوگل برخی از پادکست‌های معروف را به شما معرفی می‌کند تا اگر دوست دارید مشترک آن‌ها شوید و برنامه‌هایشان را گوش کنید. تقریباً مطابق هر سلیقه‌ای یک سری پادکست‌های معروف می‌بینید که البته همگی انگلیسی هستند. اگر به دنبال پادکست فارسی می‌گردید، بهتر است فعلاً اینجا چیزی را کلیک نکنید و در همان بالا، دنبال پادکست‌های فارسی مورد علاقه‌تان بگردید. مثلاً می‌توانید عبارت “تصویر دیجیتال” را تایپ کنید تا “پادکست عکاسی دیج ایمیج“ را به شما نشان دهد.

وقتی یک پادکست را پیدا می‌کنید، بلافاصله چند اپیزود آخر از آن پادکست را هم به شما نشان می‌دهد و لازم نیست از همان ابتدا مشترک آن بشوید. می‌توانید با کلیک کردن روی آیکن مثلث در روبروی نام آخرین اپیزود‌ها، یکی از آن‌ها را پخش کنید و ببینید آیا آن را دوست دارید. اگر هم آن را دوست دارید می‌توانید روی نام آن بزنید و توضیحات بیشتر و اپیزود‌های منتشر شده آن پادکست را ببینید.
نهایتاً، اگر می‌خواهید از این به بعد، در جریان اپیزود‌های جدید آن پادکست باشید، می‌توانید روی دکمه Subscribe بزنید.

از حالا به بعد، دیگر می‌توانید در همان صفحه اول Google Podcasts ، آیکن کانالی که دنبال می‌کنید را ببینید و همیشه پادکست‌های جدید را گوش کنید. ضمنا پادکست‌ها بین دستگاه‌های مختلف سینک می‌شوند. یعنی مثلاً می‌توانید اپیزود “یادداشت‌هایی برای یک شاهزاده” از پادکست فارسی دیج ایمیج را روی موبایلتان تا دقیقه 7 گوش کنید و بعد که به خانه رسیدید، برنامه Google Podcasts را روی تبلت خودتان باز کنید و از دقیقه 7 به بعد را روی آن گوش دهید.

اگر هم فکر می‌کنید، جایی که می‌خواهید بروید، اینترنت در دسترس نیست و می‌خواهید پادکستی که دوست دارید را آفلاین بشنوید، کافیست روی آیکن دانلود بزنید تا بلافاصله توی گوشی‌تان دانلود شود. حالا هر کجا که باشید، بدون اینترنت هم می‌توانید آن را گوش دهید. نگران نباشید. با خیال راحت دانلود کنید و آفلاین گوش بدهید. چون خود Google Podcasts، پادکست‌هایی که دانلود کردید را یک روز بعد از اینکه گوش دادید، پاک می‌کند تا فضای گوشی را اشغال نکند.

نکته: در آپدیت‌های جدید اندروید، باید اول به برنامه Google Podcasts اجازه دسترسی به حافظه را بدهید. بنابراین اگر وقتی دکمه دانلود را می‌زنید، این پیغام را دیدید، روی دکمه Setting بزنید.

و بعد در اینجا روی Permission بزنید و سپس دکمه Storage را بزنید.
حالا وقتی روی دکمه دانلود می‌زنید، برنامه موردنظرتان دانلود می‌شود و می‌توان پادکست را آفلاین گوش بدهید.

در مترو، در ترافیک، در هنگام پیاده‌روی، می‌توان از پادکست لذت برد و زمان را فراموش کرد . پادکست دیج ایمیج یکی از پادکست‌های خوب فارسی است که می‌توانید با این برنامه از آن لذت ببرید.

منبع: وبلاگ پادیر گستر

اپیزود 05: چند تا نقطه می‌توانیم روی Curve ها بگذاریم؟

وقتی روی منحنی‌های فتوشاپ یا همان Curve کلیک می‌کنید، فتوشاپ بلافاصله یک نقطه یا میخ روی آن قسمت از منحنی می‌کوبد. با این کار مطمئن می‌شوید که نور‌ها یا رنگ‌های تصویر که دارای آن مقدار روشنایی هستند، دیگر تغییر نکرده و ثابت باقی می‌مانند. از حالا به بعد وقتی منحنی‌ها را تغییر می‌دهید، خط منحنی در آن نقطه بدون تغییر باقی مانده و نقاط دیگر منحنی نیز هرچقدر به آن نقطه نزدیک‌تر می‌شوید، کمتر دچار تغییر می‌شود.

اما معمولاً چند نقطه را می‌توان ثابت کرد؟
اگر روی منحنی‌ به تعداد زیاد کلیک کنید می‌بینید که تنها 14 نقطه می‌توانید روی یک خط منحنی قرار دهید. هرچند هنوز هم نتوانسته‌ام دلیل اینکه چرا عدد 14، به عنوان ماکزیمم تعداد نقاط روی Curve انتخاب شده است را بفهمم، اما واقعیت این است که به سختی ممکن است تعداد بیشتر از 4 یا 5 نقطه برایتان کاربرد داشته باشد. جابجا کردن خط Curve در میان نقاط ثابت بسیار سخت و غیرقابل‌کنترل است و معمولاً نتیجه بدی روی عکس باقی می‌گذارد. همچنین خیلی مهم است که وقتی می‌خواهید روی منحنی کلیک کنید، توجه کنید که خود Curve حرکت نکند. زیرا اغلب اوقات وقتی روی آن کلیک می‌کنید، به طور ناخواسته منحنی را رو به پایین یا بالا می‌کشید و یک ویرایش جزئی روی تصویر ایجاد می‌کنید.

توجه داشته باشید که ثابت کردن یک نقطه، تنها همان نقطه را ثابت می‌کند و در صورتی که می‌خواهید محدوده یک نقطه ثابت بماند، بهتر است دو نقطه در دو طرف آن هم بگذارید تا اطمینان پیدا کنید آن محدوده، بدون تغییر می‌ماند. در فارسی یک ضرب‌المثلی با عنوان “شش میخه کردن” داریم که کنایه از محکم‌کاری در یک موضوعی است. اینجا در Curve ها می‌توانیم این ضرب‌المثل را با عنوان “سه میخه” کردن در نظر بگیریم!
اگر هم تعداد میخ‌های روی منحنی زیاد شد یا تصمیم گرفتید آن‌ها را کم کنید، می‌توانید به سراغ ویدئوی بعدی آموزش فتوشاپ درباره Curve ها بروید و روش‌های پاک کردن نقاط را ببینید.

منبع: بلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید

اپیزود 12: تصحیح رنگ با Curve ها

تصحیح رنگ با Curve ها هم دقیقا بر اساس همان اصولی کار می‌کند که در درس قبلی هم توضیح دادم. یعنی می‌توانید کانال رنگی مورد نظرتان را انتخاب کنید و با جابجا کردن Curve ها، رنگ مورد نظر را کم یا زیاد کنید. مثلاً فرض کنید که عکسی که می‌خواهید رنگ آن را تنظیم کنید، دارای ته مایه رنگی قرمز است. اگر روی کانال قرمز بروید و منحنی را رو به سمت پایین بکشید، رنگ قرمز از تصویر کم شده و جای آن رنگ Cyne به تصویر اضافه می‌شود.

کانال‌های رنگی Green و Blue هم دقیقا همین کار را انجام می‌دهند. یعنی مثلاً وقتی روی کانال سبز قرار دارید، اگر منحنی آن را رو به بالا ببرید، رنگ سبز به عکس اضافه می‌شود. وقتی هم منحنی آبی را انتخاب کردید، با بالا بردن منحنی آبی، رنگ آبی به عکس اضافه می‌شود.
اگر هم منحنی‌ها را به پایین بکشید، رنگ‌های متضاد آن‌ها به عکس اضافه می‌شود. به این ترتیب که با پایین آوردن رنگ سبز، رنگ Magenta (تقریباً نزدیک به رنگ بنفش) و با پایین آوردن منحنی آبی، رنگ متضاد آبی یعنی زرد به عکس اضافه می‌شود.

اما چیزی که استفاده از Curve ها برای تصحیح رنگ در فتوشاپ را منحصربه‌فرد می‌کند، امکان کنترل تصحیح رنگ برای یک محدوده خاص از رنگ‌های تصویر است.
مثلاً تصور کنید که می‌خواهید قرمزی تصویر را از سایه‌های آن کسر کنید. کافیست که کانال رنگی Red را در Curve ها انتخاب کنید و بعد در قسمت سمت چپ منحنی کلیک کرده و آن را پایین بکشید. با این کار رنگ قرمز از سایه‌های تصویر کم می‌شود.

بعد برای اینکه این کار روی باقی رنگ و نورهای عکس تاثیری نگذارد، می‌توانید نقاط دیگری را روی منحنی بگذارید و منحنی را به نوعی قفل کنید. در تصویر می‌توانید ببینید که رنگ‌های دیگر تصویر را چگونه به این شکل قفل کرده‌ام.

منبع: بلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید.

اپیزود 11: رنگ‌های Split Toning با منحنی‌ها

تا اینجا بیشتر درباره کار با منحنی‌ها روی نور عکس گفتم. اما Curve ها تأثیر فوق‌العاده‌ای روی کانال‌های رنگی هم دارند که برای استفاده از آن‌ها ابتدا باید منحنی‌ها را از حالت سه رنگ یا RGB در آورید و روی منحنی مربوط به هر کانال رنگی جداگانه قرار دهید. جالب است بدانید که Curve ها می‌توانند کانال‌های رنگی را به صورت مستقل کنترل کنند و تمام تکنیک‌هایی که تا الان یاد گرفتیم می‌توانند روی هر کدام از سه رنگ قرمز یا Red، سبز یا Green و آبی یا Blue نیز قابل استفاده است.

اما در این میان رنگ زرد چه می‌شود؟ یا رنگ‌های Cyne و Magenta که رنگ‌های اصلی تصویر هستند؟ این رنگ‌ها به عنوان رنگ مکمل و مقابل رنگ‌های قرمز و سبز و آبی هستند. یعنی می‌توانید آن‌ها را جهت متضاد هر یک از این رنگ‌ها حساب کنید. برای اینکه ببینید تصحیح رنگ در فتوشاپ با Curve ها چطور کار می‌کند، اول باید از منوی بالای Curve ها، حالت دیاگرام را از RGB تغییر دهید. بعد در هر قسمت که منحنی را بالا ببرید، رنگ همان کانال افزایش پیدا می‌کند و در هر قسمت که پایین بیاورید، رنگ متضاد آن کانال اضافه می‌شود.

یعنی وقتی مثلاً روی کانال Blue هستید، اگر Curve را بالا ببرید، رنگ آبی بیشتر می‌شود و اگر Curve را پایین بیاورید، رنگ زرد اضافه می‌شود. نکته مهم اینجاست که این کنترل و اضافه و کم کردن رنگ‌ها را می‌توانید روی بخش‌های مختلف نورهای تصویر انجام دهید. مثلاً می‌تواند در قسمت‌های روشن، رنگ زرد اضافه کنید و در قسمت‌های تیره یا سیاه‌ها، آبی را افزایش دهید. این ترکیب رنگ، یکی از معروف‌ترین ترکیب‌های رنگی Split Toning است.

لایتروم و فتوشاپ، هر دو دارای یک پنل جداگانه برای ایجاد ته‌مایه‌های رنگی در تیرگی و روشنی تصویر هستند که Split Toning نام دارد. اما منحنی‌ها هم می‌توانند Split Toning کنند و اتفاقا به دلیل کنترل جداگانه کانال‌های رنگی برای هر سه کانال قرمز و سبز و آبی، این کار را فوق‌العاده هم انجام می‌دهند.

منبع: بلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید.

اپیزود 10: سیاه و سفید‌های واقعی

راه سر راست و مستقیم برای سیاه و سفید‌ کردن عکس در ویرایشگر فایل‌های خام فتوشاپ، این است که گزینه Convert to Grayscale را بزنید. این گزینه در برگه HSL / Grayscale یا برگه چهارم قرار دارد. با کلیک کردن این گزینه تمام اسلایدر‌ها تبدیل به اسلایدرهای فیلتر‌های سیاه و سفید‌ می‌شود و می‌توانید با آن‌ها تاثیر سیاه و سفید شدن و نور بر رنگ‌های مختلف را به طور جداگانه کنترل کنید.

اگرچه این روش “بهترین روش” برای سیاه و سفید کردن عکس‌ها در ویرایشگر فایل خام و به طور کلی در خود فتوشاپ است، اما دو اشکال عمده هم دارد. اول اینکه کار کردن با آن کمی پیچیده است و احتمالاً باید کمی در فتوشاپ حرفه‌ای باشید تا بتوانید به خوبی از آن بهره ببرید. دوم اینکه این روش، عکس را به طور کامل سیاه و سفید می‌کند و دیگر نمی‌توانید بعدا به آن رنگ اضافه کنید. خصوصاً اینکه وقتی این کار را انجام می‌دهید، Mode عکس‌ها به Grayscale تغییر می‌کند و وقتی آن را به فتوشاپ می‌برید، اگر فراموش کنید که Mode آن را به RGB تغییر دهید، یک سری از امکانات فتوشاپ که به رنگ‌ها مربوط می‌شود برایتان غیر فعال می‌شود.

به همین دلیل من به خیلی از دانشجویان پیشنهاد می‌کنم که به جای این کار، از روش ساده و آشنای “کاهش غلظت” استفاده کنند. یعنی کافیست که غلظت یا Saturation عکس را تا -100 کم کنید. البته خیلی وقت‌ها، سیاه و سفید کردن عکس‌ها باعث تخت شدن آن‌ها می‌شود. اگرچه راه‌های مختلفی برای دستیابی به یک عکس سیاه و سفید قوی و پر کنتراست وجود دارد، اما یکی از بهترین روش‌ها برای این کار در فتوشاپ، استفاده از Curve ها است. یک منحنی S شکل روی عکس سیاه و سفیدتان درست کنید و بعد، یکی دو نقطه را فیکس کنید و قسمت‌های تیره یا روشن را کمی تغییر دهید تا به غلظت و جلوه مورد نظرتان برسید. به همین سادگی.

منبع: بلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید

اپیزود 09: افکت نگاتیو

اسکنرهای نگاتیو یکی از گران‌ترین اسکنر‌های موجود در بازار برای عکاسان هستند. کار اصلی این اسکنر‌ها این است که می‌توانند فیلم‌های نگاتیو قدیمی را تبدیل به یک عکس دیجیتال معمولی کنند تا بتوانید آن‌ها را بدون چاپ کردن، به صورت فایل دیجیتالی در اختیار داشته باشید. خیلی از عکاسان هم اسکنر‌های نگاتیو را برای آرشیو کردن فیلم‌های قدیمی خودشان استفاده می‌کنند. خصوصاً آتلیه‌های قدیمی که از سال‌ها پیش آرشیو زیادی از فیلم‌های نگاتیوی را جمع‌آوری کرده‌اند با این کار می‌توانند تمام آرشیو خودشان را در یک یا چند DVD جمع‌آوری کنند و نسخه پشتیبان آن‌ها را در جایی نگه دارند.

اما خرید اسکنرهای نگاتیو برای خیلی از عکاسان به صرفه نیست. وقتی فقط گاهی اوقات نیاز دارید یک یا چند حلقه نگاتیو را تبدیل کنید، عملاً دیگر خرید یک اسکنر نگاتیو برایتان به مقرون‌به‌صرفه نیست. اما فراموش نکنید اگر یک دوربین دیجیتال دارید، همین الان یک اسکنر نگاتیو هم در اختیار دارید. کافیست فیلم نگاتیو را جلوی یک منبع نور (مثلاً جلوی آسمان) نگه دارید و از آن عکس بگیرید. حالا یک عکس عادی از یک نگاتیو دارید که کافیست آن را در فتوشاپ برعکس یا Invert کنید تا تبدیل به عکس معمولی شود.

من خودم معمولاً با دوربین DSLR و طبیعتاً با فایل خام یا RAW از نگاتیو‌ها عکاسی می‌کنم تا کنترل کاملی روی رنگ و نور آن‌ها داشته باشم. اما مشکل اینجاست که فایل خام را که باز می‌کنید، هنوز وارد فتوشاپ نشده‌اید و نمی‌توانید از فرمان Invert استفاده کنید، ضمناً در ویرایشگر فایل خام، هیچ گزینه‌ای برای Invert کردن رنگ‌های نگاتیو وجود ندارد. اما یک ترفند درباره Curve ها در اینجا به شما کمک می‌کند تا بدون اینکه وارد محیط فتوشاپ شوید، در همین‌جا ویرایش‌ رنگ‌ها را ادامه دهید. وقتی یک فایل RAW را در ویرایشگر فایل خام ادوبی باز می‌کنید، می‌توانید از Curveها برای نگاتیو کردن آن استفاده کنید. کافیست خط منحنی تصویر در Curve ها را برعکس یا آینه‌ای کنید.

حالا تصویر به حالت عادی دیده می‌شود و می‌توانید با امکانات ویرایشگر فایل خام، آن را ویرایش کنید.

منبع: بلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید.

اپیزود 07: منحنی شگفت‌آوری به نام منحنی S شکل

ویرایشگر‌های حرفه‌ای، ارادت خاصی به یک منحنی معروف به نام منحنی S دارند. زیرا به وسیله این منحنی، یک کنتراست جذاب روی عکس ایجاد می‌شود. هیچ فرقی هم ندارد که آیا می‌خواهید این کنتراست را فقط روی نور‌ها (یعنی روی Curve نور که RGB هست) انجام دهید یا می‌خواهید آن را روی کانال‌های جداگانه قرمز، آبی، سبز اضافه کنید.

S Curve یا همان منحنی S شکل، یک شکل خاصی از منحنی است که شبیه به شکل یک S کج است. در این حالت، معمولاً بدون اینکه نقاط ابتدایی و انتهایی منحنی را جابجا کنیم، سمت راست منحنی را به سمت بالا می‌کشیم و سمت چپ منحنی را هم پایین میاوریم. خیلی هم سخت نیست: جایی در نیمه سمت راست منحنی را (یعنی اگر دیاگرام curve ها را به دو قسمت تقسیم کنیم، قسمت سمت راستی) کلیک کنید و به بالا بکشید. بعد دوباره روی منحنی، در جایی که حدوداً سمت چپ منحنی است، کلیک کنید و آن را به پایین بکشید تا در سمت راست یک قوس رو به بالا و در سمت چپ هم یک قوس رو به پایین داشته باشید. حالا یک منحنی S شکل دارید که در یک نقطه‌ای هم، محور قطری دیافراگم را قطع کرده است. اینجا هم همان نقطه تعادل یا نقطه Balance است.

نکته: هرچقدر نقطه Balance را به سمت راست ببرید، تصویر دارای کنتراست تیره‌تری است و هر چقدر آن را به سمت چپ ببرید، تصویر کنتراست روشن‌تری خواهد داشت.

ضمناً فراموش نکنید، این منحنی‌های S شکل آن‌قدر اهمیت دارند که خود فتوشاپ، چند مدل از آن را در منوی بالای Curve ها گذاشته است. می‌توانید آن‌ها را انتخاب کنید و تأثیر هرکدام را ببینید. یادتان باشد اگر می‌خواهید خودتان یک منحنی S شکل رسم کنید، در ایجاد قوس‌ها زیاده‌روی نکنید، زیرا کنتراست تصویر خیلی شدید می‌شود و رنگ‌ها برش می‌خورند و عکس جلوه بدی پیدا می‌کند.

منبع: بلاگ دیج ایمیج

آموزش های دیگر را می توانید در این صفحه مشاهده نمایید.