اپیزود 11: برطرف کردن مشکل اعوجاج پرسپکتیو

یک نوعی از اعوجاج هم وجود داره که اسم ان اعوجاج پرسپکتیو هست. این اشکال هم، توی لنز‌های واید بیشتره و خصوصا وقتی خیلی دیده می‌شه که خطوط صاف توی عکس داشته باشین. خوشبختانه فتوشاپ این اشکال رو هم خیلی خوب می‌تونه درست کنه. منظورم از فتوشاپ، همینجا توی ویرایشگر فایل خام هست دیگه. نه توی خود برنامه فتوشاپ. قبل از اینکه بخوایم پرسپکتیو رو درست کنیم، باید اشکال اعوجاجی که از خود لنز هست رو برطرف کنیم. برای همین هم عکس هایی که باز کردم رو با هم انتخاب می‌کنم و می‌رم توی برگه Lens Corrections و گزینه‌های Remove Chromatic Aberration و Enable Profile Corrections رو علامت می‌زنم. اینجوری، خود فتوشاپ، همه اشکالاتی که فکر می‌کنه وجود داره رو با استفاده از دیتابیس خودش برطرف می‌کنه. درباره Chromatic Aberration هنوز نگفتم. اینم یکی از اشکالات لنز‌ها هست که توی ویدئوی بعدی کامل توضیح می‌دم چیه و چطور باید درستش کنین. اما همونطور که می‌بینیم، اطلاعات این دو تا لنز، توی دیتابیس فتوشاپ نیست. بنابراین باید اگر لازم شد خودمون به صورت دستی این اشکالات رو برطرف کنیم که توی ویدئوی قبلی گفتم.

اما اشکال اعوجاج پرسپکتیو رو چطوری برطرف کنیم؟ برای این کار باید از ابزار Transform استفاده کنیم. این ابزار کاملا با فرمان Transform تو خود فتوشاپ فرق داره ها. اگه یادتون باشه، اون دکمه میانبرش هم Ctrl+T بود. این کلا یه چیز دیگه‌ای هست. دکمه میانبرش هم Shift + T هست. البته اگه یادتون می‌ره، همون روش کلیک کنین هم اوکیه.

به محض اینکه روی این ابزار کلیک می‌کنین، پنل اون رو می‌بینین. این پنل، گزینه‌های مختلفی داره، که شامل چهار حالت تصحیح اعوجاج خودکار می‌شه. اولین حالت، حالت خودکار یا Auto هست. این گزینه، سعی می‌کنه هم خطوط عمودی رو صاف کنه، هم خطوط افقی رو. معمولا هم خوب کار می‌کنه. اما مثل همه قابلیت‌های خودکار دیگه، معمولا خوب هست، نه همیشه! و اینکه این تصحیح رو یه جورایی متعادل کار می‌کنه. یه جوری که هم تقریبا اون دید دوربین رو درست نگه داره و هم اعوجاج رو بگیره.

گزینه بعدی فقط خطوط افقی رو صاف می‌کنه. این گزینه برای وقتایی خوبه که مثلا خط افق رو کج گرفتین و می‌خواهید صاف کنید.

گزینه سوم هم دقیقا مثل قبلیه و بیشتر توجهش به خطوط عمودی است. برای صاف کردن اعوجاج پرسپکتیو روی خطوط عمودی کار می‌کنه.

 گزینه چهارم، اما ترکیبی از دو گزینه قبلی خودش هست. یعنی یک تصحیح سنگین سه‌بعدی روی عکس انجام می‌ده. هم زاویه دید، هم خطوط عمودی و هم افقی. برای همین هم احتمالا بخش‌هایی از تصویر رو لازم باشه برش بزنین. برای همین هم احتمالا بهتره اول با Auto کار کنین و بعد بیایید سراغ این گزینه‌ها.

اما گاهی اوقات هم هست که یه عکس‌هایی با هیچ کدوم اینها، خوب صاف نمی‌شن. یعنی منظورم اینه که همه خطوطش به درستی تصحیح نمی‌شن. اینجور وقت‌ها می‌تونین برین سراغ روش‌های دستی تصحیح اعوجاج پرسپکتیو. مثلا درباره عکس دوم که نمایی از یک ساختمان چند طبقه یا احتمالا یک هتل هست، با اینکه خطوط عمودی و افقی زیادی توی تصویر وجود داره، اما گزینه Auto و  گزینه Full که اصلاح کامل بود هم نمی‌تونن کاملا درستش کنند.
برای همین می‌ریم سراغ گزینه آخری که دستی هست. این گزینه رو که فعال می‌کنیم نشانه‌گر موس تبدیل می‌شه به یک ابزار کشیدن خط. روشش هم این هست که سعی کنیم از کناره‌ها (هر چقدر نزدیک‌تر به کناره‌ها باشیم بهتر) روی خطوط صاف و موازی همدیگه خط بکشیم. البته فقط دو تا خط کافیه.
دو تا خط برای خطوط افقی و دو تا خط هم برای خطوط عمودی.

این نوع تصحیح معمولا روش خیلی دقیق‌تری هست و اعوجاج رو خیلی بهتر می‌گیره. اما بدیش اینه که زیاد توش مجبوریم کناره‌های عکس رو حذف کنیم. بنابراین، اگر خودتون می‌خواین یه عکسی رو اینطوری تصحیح کنین، بهتره از همون اول، یه کمی زاویه بازتری بگیرین که اگر کمی از عکس رو هم حذف کردین، خیلی کادرتون خراب نشه. اسلایدر‌هایی که پایین این پنل داریم برای تصحیح این اشکالات هستن. با Scale و Offset X و Offset Y به راحتی می‌تونین تصویر رو بزرگ کنین و جابجا کنین تا این بخش‌های حذف شده رو پر کنین. (Scale: 123 ، X:-3 و Y: -13)

با دکمه P می‌تونین ببینین که قبل و بعد این تغییرات چطور شدن. تاثیرش فوق‌العاده‌ست و این گزینه خصوصا برای کسانی که عکاسی معماری می‌کنن یا برای عکاسی توی آتلیه‌های کوچک که مجبورین خیلی از فاصله کانونی‌های واید استفاده کنین، خیلی کاربرد داره.